cəfəng

sif. <ər.> Mənasız, boş, dəyərsiz. <Firəngiz Muxtara:> Bunlar çeynənmiş cəfəng sözlərdir. B. Bayramov. Əsədüddövlə saxta təkəbbürlü, özünüçəkən, ağızdan cəfəng bir adam idi. P. M..